HER KU DİÇE ROJ DİLDİVEGERE Jİ HESKİRİN Û BÊRÎKİRİNÊ WE RE

Gulistan Şivan Armanc

Ji dem sala ku ji berf û baranê re buyî
evindar û her dem tê dilê mirovan ji xwe re dibe, pelên peyîzê yên reng
û reng di hembêza xwe de wunda dike li ser erdnigariya piroz ya ku di
bin her zinar û çiyayê de bi berxwedaniya hezaran heval û qeharamantiyê
hatiye nexşkirin… Ez ji çiyayê azad û pîroz yê ku bi hezaran rê hevalên
me di hembêza xwe de diparêze, silav û heskirinê xwe ji bo we rê dikim…
Heta deryaya evîn û jiyanê dibêjim merheba.


Merheba
mamusteyê ku dilê mirovan dike mêvanê xwe. Ez ji warê pîroz û bedew
hest û ramanên nasîna; Botan, Zap, Dêrsim, Qendil, Serhet, Zagros û
Torosan, ji herikîna avên sar ku di nav newal û çiyayan de her tim
dilşadî dimeşin; Dîcle, fêrat, Hêzil û Xabur, ji bo bedewiya çiyayên
bilind; mîna Cilo, Çarçella, Xantur, Herekol û bi hezarên cih û warê me
yên ku bi navê şehîdan hatî xemilandin dibêjim merheba Serokê min. Weke
keçikekî kurd û şagirtekî şoreşger hest û remanê xwe dixwazim ji bo we
bidim gotin. Serokê min; xweşikbû na mirovahiyê didestê mirovande ye ku
rojek dikarin azadiya xwe bi dest bixwe ji ber ku rastiya hebuna
mirovan tu dem nayê jibîrkirin


Serokê min; ez gelek ketim
heycanê û dilşadiya ku ez çawan name ji bo we bişînim. Ji ber ku ev
cara min ya duyemîne ku ji bo we vê nameyê dişinim, caran min ya
yekemîn dema min name şandî ez hê zarok bûm. Serokê min; di temenê xwe
yê zaroktiyê de xiyalê min ji bo ditina we re gelek cûdabû. Ez bawerim
ku dema her heval bixwîne van xiyalê zaroktî jiyan kirine, an go min
xiyal dikir dema ez di refê de bim, ji nîşkave hûn werin hûndur, li gel
mamoste û xwendevana bi rêzê ve me rakî, navê me bipirsî û “hûn
dixwazin bibin çi” ezê bêjim “dixwazim bibim gêrilla” Baş tê bîra min
dema ku min dixwend mamoste ji min pirsî “Tu dixwazî bibî çi” min got
“Ez dixwazim bibim gêrilla”. Lê min ji mamostê xwe pirsî; “Ma Serokatî
dixwaze em bibin bijîşk” mamostê min bi rukenî got, belê dixwaze. Bi
van xiyalan re dayika min ez diyarî rêxistinê kirim, her çendî ne xwedî
zanistiyek kur bim jî, lê ez bûm xwediyê cihê ku xiyalê min tê de mezin
dibûn… Serokê min gelek sal derbas bûn lê hê ez bi heviya xiyalên xwe
yê bi salan jiyan dikim, ku tu car dawî nayê…


Ji warê ku
mirov dixwaze her tim lê jiyan bike, ji welatê min bi navê kurdistan
hatî xemilandin heta roja me ya îro jî bi reng û bedewiya xwe tê
naskirin silav û heskirinên ku bêdawî min ji temenê xwe yê zaroktî heya
roja hilgirtî ji bo te dişinim. Ez sersala te ji dil û can piroz dikim
û hembêz dikim. Serokê min heta deryaya mirovahiyê hembêz kirî, heta ku
di destê xwe de nexşeya xweşikbûn û azadiyê honandî û heta mamosteyê
hêviya jiyanê re hestên xwe yê ku bi dilop dilop xunava jiyanê re
yekbûye dişinim. Her çiqas ev sal dilê me gelek êşand jî, lê ya herî
rast ku mirov çawan bide jiyankirine. Serokê min; dema ku ez biçuk bû
du xiyalê min hebû ku rojek di dibistanê de te bibînim, te hembêz
bikim; ya duyemin jî min dixwest li gel wêneyan çê bikim. Lê her çend
salê yanî derbas ji bibe lê hin ali benda wê rojê me serokê min hêviya
min a ditinê heye ku rojek bê ez te bibinîm xiyalê xwe pêk binim.
Serokê
min; her çendî sala 2007’tan bi gelek êşaran re derbas bibe jî, yanî ji
bo şahadetê rê hevalên me yên şehid, bi hêviya hevaltiya wan, bi
heskirina wan, bi coş û dilşandiya wan û bi ked û ramanê wan yên ku
dihêle sal bi sal li pay xwe berxwedaniyekî mezin li ser axa piroz
dihêle. Ez jî weke şoreşgerek bi van evsaneyên jiyana wan a piroz
sersala 2008’tan bi dilşadî û bi hêviya dîtinê re li we piroz dikim, ji
dil û can rê hevalên şehid, aferinerên jiyanê sersala tevahiya gel û
hevalan pîroz dikim.
Serokê min ew benda azadiyê ya ku rê hevala
Bêritan, Zilan, Xeyri, Kendal, Sema, Egid û heta roja me ya îroyî mîna
heval Roza, Xwînrêj, Xwînda, Andok Gulbahar, Delila, Ruhat, Rozerin û
ya ku bi hêz û coş ciwantiyê, bi qermanti berxwedanyi bê dawî heya
mermiya dawî rê hevalên me ya ciwan şehîd Avînar dimeşin… Li pay benda
azadiyê parastina welatê xwe yê bêhempa. Serokê min anina ziman û
vegotin pir zor e. Ji ber ku mîna efsûna vejinê bi dem û çax xwe tê
naskirin û nexşkirin li ser ruyê cîhanê. Serokê min, mîna şagirtekî li
van çiyan bi hêviya rojê azad û dilşad ji bo hevdîtinekî rojên azad û
mezin roj bi roj mîna tovê beybûna jiyanê, dil şadibe dimejiyê minde
Hesdikim we û heta dawî bibim mêvanê fikir, raman û coşa we.


Sersala we pîroz be serokê min!